Το Κάστρο της Μεθώνης έχει γίνει μάρτυρας πολλών ιστορικών πολέμων που έχουν αφήσει τραγικό στίγμα στο ιστορικό παρελθόν του. Μία από τις αξιοσημείωτες συγκρούσεις σημειώθηκε κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, όταν το κάστρο ήταν ένα στρατηγικό οχυρό που αμφισβητήθηκε από διάφορες δυνάμεις. Τον 13ο αιώνα, οι Ενετοί και η Δημοκρατία της Βενετίας κατέλαβαν τον έλεγχο της Μεθώνης, ξεκινώντας μια σειρά μαχών με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία προσπάθησε να επεκτείνει την επιρροή της στην περιοχή. Το κάστρο άλλαξε χέρια πολλές φορές κατά τη διάρκεια των αιώνων που ακολούθησαν, μάρτυρας σκληρών αγώνων και πολιορκιών. Η στρατηγική του σημασία στο θαλάσσιο εμπόριο και την περιφερειακή γεωπολιτική το έκανε ένα πολυπόθητο βραβείο για τις ανταγωνιστικές δυνάμεις. Οι πόλεμοι γύρω από το Κάστρο της Μεθώνης αντικατοπτρίζουν τους ευρύτερους ιστορικούς αγώνες για κυριαρχία στη Μεσόγειο, με το κάστρο να λειτουργεί ως σύμβολο εξουσίας και ελέγχου ανά τους αιώνες.

​

Στα αρχικά στάδια της Ελληνικής Επανάστασης το 1821, η Μεθώνη παρέμεινε ένα από τα σπάνια κάστρα που δεν ανακτήθηκαν και δεν ξανακαταλήφθηκαν από τους Έλληνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης, ο τουρκικός στρατός ζήτησε βοήθεια από τον Αιγύπτιο πασά Ιμπραήμ για να πολεμήσει κατά των ελληνικών δυνάμεων. Η απάντηση ήταν άμεση και ένας στόλος πλοίων έφτασε σύντομα στον κόλπο της Μεθώνης για να ξεκινήσει μια επιθετική επίθεση. Ωστόσο, αυτό ήρθε αντιμέτωπο με ένα μπαράζ αντίστασης όταν ένα ελληνικό πολεμικό πλοίο, με επικεφαλής τους ναύαρχους Ανδρέα Μιαούλη, Ανδρέα Πιπίνο και Γιώργο Πολίτη, κατέκτησε και έκαψε τους αιγυπτιακούς στόλους (που περιλάμβαναν μια φρεγάτα, τρεις κορβέτες και άλλα πολεμικά πλοία). Αυτή είναι γνωστή ως η Ναυμαχία της Μεθώνης.