Καποδιστριακό Σχολείο
Καποδιστριακός
Σχολείο Εκμάθησης
Μάθηση
Ιωάννης Καποδίστριας
Πριν μιλήσουμε για την Καποδιστριακή Σχολή της Μεθώνης, είναι σημαντικό να μάθουμε λίγα πράγματα για την ιστορική προσωπικότητα Ιωάννη Καποδίστρια, από τον οποίο πήρε το όνομά της η σχολή.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας, γνωστός και ως κόμης Ιωάννης Αντώνιος Καποδίστριας, ήταν Έλληνας πολιτικός και διπλωμάτης που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιστορία της Ελλάδας στις αρχές του 19ου αιώνα. Γεννημένος στις 11 Φεβρουαρίου 1776 στα Επτάνησα (τα οποία ήταν τότε υπό Ενετοκρατία, τώρα τμήμα της Ελλάδας), ο Καποδίστριας έλαβε την εκπαίδευση του στην ιατρική και τη νομική στην Ιταλία. Έγινε γνωστός ως διπλωμάτης και πολιτικός, υπηρετώντας ως Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1816 έως το 1822. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο Συνέδριο της Βιέννης, το οποίο είχε ως στόχο την αναδιοργάνωση της Ευρώπης μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους .
Ιωάννης Καποδίστριας
Ο Καποδίστριας είναι περισσότερο γνωστός για την υπηρεσία του ως ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας μετά την ανεξαρτησία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Διορίστηκε Κυβερνήτης του νέου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους από τις Μεγάλες Δυνάμεις (Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία και Αυστρία) το 1827. Ο Καποδίστριας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη θέσπιση των θεμελίων του νεοελληνικού κράτους, εργαζόμενος για τη δημιουργία θεσμών, τη μεταρρύθμιση της διοίκησης και την προώθηση της εκπαίδευσης και της ανάπτυξης υποδομών.
Ωστόσο, οι προσπάθειές του αντιμετωπίστηκαν με σημαντικές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της αντίστασης από διάφορες φατρίες εντός της Ελλάδας και της παρέμβασης από ξένες δυνάμεις. Ο Καποδίστριας αντιμετώπισε την αντίθεση από ισχυρές ελληνικές φυλές και φατρίες που αγανακτούσαν τις συγκεντρωτικές πολιτικές του και τις προσπάθειές του να μειώσει την επιρροή τους. Δολοφονήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 1831, στο Ναύπλιο, από μέλη μιας αντίπαλης πολιτικής παράταξης. Παρά τη δολοφονία του, ο Ιωάννης Καποδίστριας μνημονεύεται ως βασικό πρόσωπο στον αγώνα της Ελλάδας για ανεξαρτησία και τις προσπάθειες οικοδόμησης του έθνους και η συνεισφορά του στην ελληνική πολιτεία αναγνωρίζεται ευρέως.
Καποδιστριακή Σχολή Μάθησης
,
Μετά την Ελληνική Επανάσταση (1821), ο Γιάννης Καποδίστριας, ο οποίος εξελέγη πρώτος «Κυβερνήτης» της νεοαπελευθερωμένης Ελλάδας το 1827, είχε ως στόχο την αναδιοργάνωση και τη μεταρρύθμιση του εθνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Υπό την καποδιστριακή διοίκηση λειτουργούσαν δύο βασικοί τύποι σχολείων: τα Σχολεία Αλληλομάθησης που πρόσφεραν πρωτοβάθμια εκπαίδευση και τα Ελληνικά Σχολεία που περιλάμβαναν τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών. Τα Σχολεία Αμοιβαίας Μάθησης βασίζονταν στην «αμοιβαία διδασκαλία», αφού οι πιο μορφωμένοι μαθητές ήταν αυτοί που δίδασκαν τους αρχάριους υπό την επίβλεψη του δασκάλου τους. Το διάταγμα που εξέδωσε ο Καποδίστριας στις 12 Αυγούστου 1830 επέβαλε το σύστημα αμοιβαίας μάθησης ως επίσημη μέθοδο διδασκαλίας, εμπνευσμένο από τις ιδέες του Γάλλου παιδαγωγού Sarrazin. Τον Σεπτέμβριο του 1831, τριάντα ένα Σχολεία Αμοιβαίας Μάθησης εκπαίδευσαν 2664 μαθητές στην Πελοπόννησο. ένα από τα πρώτα τέτοια σχολεία ήταν η Καποδιστριακή Σχολή Μεθώνης. Το 1834 παρακολούθησαν τα μαθήματα τριάντα επτά συνολικά μαθητές.
_edited.jpg)
Σύμφωνα με έγγραφο που χρονολογείται στις 3 Απριλίου 1829, μετά το τέλος της περιοδείας του, ο ίδιος ο Γιάννης Καποδίστριας επέλεξε την τοποθεσία, όπου αργότερα ανεγέρθηκε η Σχολή. Το σχέδιο σχεδιάστηκε από τον Γάλλο συνταγματάρχη Audoy της αποστολής Morea. Ήταν ο άνθρωπος που σχεδίασε το σχέδιο της νέας πόλης της Μεθώνης, έξω από το Κάστρο. Η Καποδιστριακή Σχολή κτίστηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα και εγκαινιάστηκε στις 13 Αυγούστου 1830. Η Σχολή λειτούργησε καθ' όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα έως το 1940 και ήταν ιδιοκτησία του Ελληνικού Κράτους. Στις 26 Απριλίου 1940 το κτίριο πουλήθηκε και από τότε εξυπηρετούσε διάφορους σκοπούς.
Το 1951, με Απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, η «Καποδιστριακή Σχολή Μεθώνης» χαρακτηρίστηκε ως «Διατηρητέο Ιστορικό Μνημείο» (Υ.Α. 1565/71/15-2-1951, ΦΕΚ 33/Β/. 23-2-1951). Το αρχιτεκτονικό μετρημένο σχέδιο του μνημείου πραγματοποιήθηκε το 1998 από την 5η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Το 2000, η ελληνική κυβέρνηση απαλλοτρίωσε το ακίνητο για αρχαιολογικούς σκοπούς (ΕΕ 76/Δ/14-2-2000). Το 2008, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Πολιτισμός» του 3ου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης - 26η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων - πραγματοποίησε μελέτη για την Αναστήλωση της Σχολής.
Το έργο: «Αποκατάσταση Καποδιστριακού Σχολείου Αμοιβαίας Μάθησης στη Μεθώνη» υλοποιήθηκε μετά την εισαγωγή στο Πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα» του ΕΣΠΑ (Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς). Ο προϋπολογισμός ήταν 650.000 €. Πραγματοποιήθηκε από τον Φεβρουάριο του 2012 έως τον Δεκέμβριο του 2015, από την Επιτροπή Ανάδειξης, Αποκατάστασης και Συντήρησης των Κάστρων της Πυλίας, υπό την αιγίδα της Διεύθυνσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας» έχει την ευθύνη προστασίας και λειτουργίας του μνημείου.
Λίγο έξω από τις εγκαταστάσεις του Καποδιστριακού Σχολείου Μάθησης βρίσκεται ένα πηγάδι κομβικής σημασίας. Πρόκειται για ένα παραδοσιακό πέτρινο πηγάδι, που πιθανότατα χτίστηκε την ίδια περίοδο με το σχολείο. Το πηγάδι θα χρησίμευε ως κρίσιμη πηγή νερού για τους μαθητές και το προσωπικό του σχολείου κατά τα χρόνια λειτουργίας του.
Σήμερα, το πηγάδι και το Καποδιστριακό Σχολείο αποτελούν μέρος της ιστορικής κληρονομιάς της Μεθώνης, προσελκύοντας επισκέπτες που ενδιαφέρονται για την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής. Οι επισκέπτες μπορούν να εξερευνήσουν το σχολικό κτίριο και τον περιβάλλοντα χώρο, συμπεριλαμβανομένου του πηγαδιού, για να πάρουν μια γεύση από την εκπαίδευση και την καθημερινή ζωή την εποχή του Ιωάννη Καποδίστρια.